Al eerder dan Slauerhoff, die in het interbellum als scheepsarts zijn inspiratie opdeed in verre streken als China en Zuid Amerika, schreven artsen. J. P. Heye, Arnold Aletrino en Frederik van Eeden. De eerste kennen wij nog van het sinterklaaslied Zie de maan schijnt door de bomen, en De Zilvervloot maar hij was ook de oprichter van het Tijdschrift voor geneeskunde.

Arnold Aletrino raakte tijdens zijn studie medicijnen aan de universiteit van Amsterdam bevriend met Frederik van Eeden en met andere Tachtigers. Hij had voor die tijd zeer progressieve ideeën over homoseksualiteit, later werd hij gemeentearts van Amsterdam. In zijn werk toont hij zijn preoccupatie met de dood. Van Eeden ontwikkelde zich op veel terreinen en had steeds nieuwe levensinzichten. De Kleine Johannes en Van de koele meren des doods zijn zijn meest gelezen werken. Van Eeden kende vele internationale wetenschappers, waaronder Sigmund Freud. In zijn leven waren idealisme en medemenselijkheid altijd aanwezig, steeds in andere vormen, op latere leeftijd die van het katholicisme.

De Antilliaan Nicolaas Debrot (studeerde in Nederland rechten) en, uit belangstelling voor de psychiatrie, later ook medicijnen). Als huisarts praktiseerde hij in Amsterdam en vanaf 1948 in Willemstad op Curaçao. Hier begon al gauw zijn politieke loopbaan, die werd afgesloten met het gouverneurschap van de Nederlandse. In  het  tijdschrift Forum verscheen ook de novelle Mijn zuster de negerin,  zijn bekendste werk en het begin van de Nederlandstalige literatuur van de Antillen.

De duivelskunstenaar wordt Simon Vestdijk ook wel genoemd vanwege zijn enorme letterkundige productie. In de Anton Wachter -cyclus en De koperen tuin vinden we beschrijvingen van de studie geneeskunde. Vestdijk studeerde zelf in Amsterdam. De dokter en het lichte meisje is gebaseerd op de huisartsenstages van Vestdijk. Hoewel hij een proefschrift schreef, promoveerde hij daar niet op, evenmin had Vestdijk een carrière in de geneeskunde. Hij wijdde zich al snel en zeer succesvol aan het schrijverschap, ondanks zijn depressies.

Herman Pieter Schönfeld Wichers schreef onder het pseudoniem Belcampo heel bijzondere, fantastische verhalen, waaronder Het grote gebeuren. Hij studeerde in Amsterdam rechten en, na jaren van zwerven, ook medicijnen. Als huisarts was hij te werkzaam, en als studentenarts te Groningen.

M.Vasalis is het pseudoniem van Margaretha Droogleever Fortuyn-Leenmans . Zij studeerde medicijnen aan de universiteit van Leiden en specialiseerde zich in psychiatrie en neurologie. Als arts was ze werkzaam te Amsterdam, als kinderpsychiater te Assen en Groningen. Met haar gedicht De idioot in het bad, uit de bundel Parken en woestijnen roept zij begrip op voor verstandelijk beperkten.

Willem Brakman studeerde medicijnen aan de universiteit van Leiden. Hij was werkzaam als militair arts, algemeen assistent in een ziekenhuis en huisarts. Om zich beter aan de literaire loopbaan te kunnen wijden, verkocht hij in 1957 zijn praktijk en werd bedrijfsarts bij enkele firma's in Enschede.‘

Rutger Kopland is het pseudoniem van Rutger van den Hoofdakker. Hij studeerde medicijnen in Groningen, en promoveerde tijdens zijn opleiding tot zenuwarts op Behaviour and EEG of drowsy and sleeping cats, dat als laatste stelling heeft: ‘Er is geen wezenlijk verschil tussen wetenschappelijk onderzoek en het onderzoek dat wordt verricht door de dichter bij het maken van een gedicht’. Aan de universiteit van Groningen werd hij in 1983 hoogleraar in de biologische psychiatrie.

 

Toon Tellegen was na zijn studie arts in het Keniase Kilgoris; daarna vestigde hij zich als huisarts te Amsterdam. Zijn dichtbundel De zin van een liguster was de eerste van vele, bijna ieder jaar verscheen een nieuwe bundel.

Voor toneel schreef Tellegen het stuk Als moeder ergens ziek van wordt.

En achter mijn rug zegt iemand telkens als ik even niet oplet: ... heelt alle wonden! Uit: De zin van een liguster (1980)

 

 

Frank Koenegracht - Brief aan mijn moeder

 

Moet je horen, mamma, luister je?

Ik lees hier over een aanbod

waarbij zeer oude moeders met

meestal zeer oude zonen die

om niet tastbare redenen niet meer

bij ze willen slapen

een zwaan ter beschikking wordt gesteld

door de thuiszorg.

Het gaat om Hollandse zwanen.

Ze zwemmen overdag rond,

maar ’s avonds worden ze opgeborgen

in prachtige vitrines.

Ze worden thuisbezorgd en in je bed gelegd.

Ze slaan hun linker vleugel om je heen: dat

is tegen angst voor duizeligheid en ze leggen

hun snavel op het andere kussen:

dat is tegen eenzaamheid.

 

’s Ochtends worden ze weer opgehaald.

Nou, doe het maar, mamma.

Je bent er immers voor verzekerd.

 

Edgar Fernhout- Simon Vestdijk 

Jan Veth - Arnold Aletrino- 

Toon Tellegen

De lijst van schrijvende dokters  is nog veel langer: Hilbert Kuik, Luc Tournier, Frank Koenegracht moeten ook nog genoemd worden. De PC Hooftprijs was hen niet gegund. Die werd aan Vestdijk, Kopland, Brakman  en Vasalis uitgereikt.